«مهدی طارمی ستاره این روزهای فوتبال ایران است. او بعد از خط‌خوردن از تیم ملی برای دو بازی مقابل لبنان و سوریه به اختلاف نظر با دراگان اسکوچیچ پایان داد و پیراهن تیم ملی را به تن کرد. بازگشت مهدی طارمی به ایران مصادف با روزی شد که اگر شاگردان دراگان اسکوچیچ دست پر از زمین مسابقه در جدال با عراق بیرون می‌آمدند، می‌توانستند مجوز حضور در جام جهانی را به دست بیاورند. طارمی در روزی که زوج همیشگی‌اش در خط حمله یعنی سردار آزمون به دلیل ابتلا به کرونا به تیم ملی دعوت نشده بود، جور خط حمله را به‌تنهایی کشید و موفق شد با تک‌گل ارزشمندی که در آن بازی زد، ایران را به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر بفرستد. او شبیه به همین کار را چهار سال قبل در جدال با ازبکستان کرده بود و ایران را با گلزنی در آن بازی مسافر جام جهانی روسیه کرد. به این ترتیب رکورد تازه‌ای که او به دست آورده، پیش‌تر نصیب بازیکن دیگری نشده؛ مهدی تنها بازیکنی است که موفق شده در دو دوره مختلف، با گلزنی تیم ملی را مسافر جام جهانی کند.
او بعد از انجام مأموریتش در دیدار با عراق با درخواست جالبی از سوی باشگاه پورتو مواجه شد؛ پورتو در آن روزها قرار بود به مصاف ماریتیمو برود و مسئولان این باشگاه از تیم ملی ایران درخواست کردند حالا که ایران به جام جهانی صعود کرده، مهدی طارمی قبل از بازی دوم با امارات راهی پرتغال شود تا این تیم را در جدال باشگاهی همراهی کند. دراگان اسکوچیچ که می‌دانست اهمیت بازی با امارات برای زنده‌ماندن شانس حضور در سید دو جام جهانی دست کمی از بازی با عراق ندارد، با درخواست پورتو مخالفت کرد تا مهدی چند روز بعد از گشودن دروازه عراق این بار دروازه امارات را هم باز کند و به رکورد شکست‌ناپذیری تیم ملی در عصر دراگان اسکوچیچ تداوم ببخشد. با پایان بازی‌های ملی، طارمی راهی پرتغال شد تا این بار برای پورتو در رقابت‌های باشگاهی این کشور به میدان برود. پورتو این روزها صدرنشین لیگ پرتغال است و جدال سختی با تیم‌های اسپورتینگ و بنفیکا دارد. با این حال یکه‌تازی تیم سفید و آبی‌پوش در پرتغال همچنان ادامه دارد و شاگردان کونسیسائو صدر جدول را دودستی چسبیده‌اند و بی‌خیال نمی‌شوند.
پورتو در آخرین دیدار از سری رقابت‌های لیگ، همین یکشنبه‌شب موفق شد از سد آروکا با دو گل عبور کند و به ماجراجویی‌اش در این لیگ ادامه دهد. نکته مهم این بازی برای ایرانی‌ها اما نیمکت‌نشینی مهدی طارمی بود. مهاجم ۲۹ساله ایرانی در این دیدار از دقیقه ۵۵ وارد زمین شد و مشخصا شانسی برای گشودن دروازه رقیب به دست نیاورد. شاید بشود دلیل نیمکت‌نشینی طارمی در این بازی را خستگی ناشی از سفر برای انجام بازی با تیم ملی توصیف کرد ولی با در نظر گرفتن زمان کافی برای استراحت و تمرین، مهدی می‌توانست مثل بسیاری دیگر از بازیکنانی که به اردوی ملی رفته و در بازگشت در ترکیب اصلی تیم باشگاهی قرار گرفته‌اند، از ابتدا برای پورتو بازی کند. وضعیت مهدی طارمی را نه برای این بازی بلکه باید از سه هفته قبل در رقابت‌های لیگ پرتغال مورد ارزیابی قرار داد تا رفته‌رفته مشخص شود که ممکن است او در شرایط خطرناکی گیر کرده باشد. واقعیت این است که بازی با آروکا دومین دیدار متوالی در لیگ برتر پرتغال است که طارمی به عنوان بازیکن جانشین وارد زمین مسابقه می‌شود. ضمن این که قبل از این دو هفته طارمی فقط ۵۱ دقیقه فرصت بازی به دست آورده بود. ابتدا در بازی با بلننزس، چهار هفته قبل، طارمی در نیمه دوم و از دقیقه ۵۱ تعویض شد تا روی نیمکت بنشیند. یک هفته بعد تعداد دقایقی که طارمی بازی کرد، کمتر هم شد. او در جدال پورتو با فامالیکائو در نیمه دوم به زمین فرستاده شد و فقط ۲۰ دقیقه بازی کرد. دیدار با ماریتیمو، همان‌طور که در بالا عنوان شد در غیبت مهدی طارمی برگزار شد و در تازه‌ترین بازی و در تقابل با آروکا هم که دوباره طارمی در نیمه دوم به زمین فرستاده شد.
شاید این نگاه کمی بدبینانه باشد ولی طارمی قبل از حضور در اردوی تیم ملی، رفته‌رفته فرصت بازی‌کردن ۹۰ دقیقه‌ای در ترکیب پورتو را از دست داده است. اتفاق پیچیده‌تر برای مهاجم ایرانی باشگاه پورتو این که تیمش در تمام روزهایی که او غایب بوده یا کم بازی کرده، برنده شده است. پورتو در حضور ۲۰دقیقه‌ای طارمی برابر فامالیکائو که اتفاقا با گلزنی طارمی همراه بود، سه بر یک برنده شد. بدون مهدی طارمی با نتیجه دو بر یک از سد ماریتیمو گذشت و آخرین جدال هم با برتری دو بر صفر به سود آبی و سفیدپوشان به پایان رسیده است. عادت به بردن بدون مهدی طارمی می‌تواند زنگ خطری جدی باشد؛ به‌ویژه این که پورتو در این روزها لوئیس دیاز، یکی از بهترین بازیکنان کلیدی‌اش را هم به لیورپول داده و انتظار می‌رفت که طارمی به‌عنوان بازیکن اصلی در خط حمله به میدان فرستاده شود.
دیگر تغییری که در بازی‌های اخیر پورتو، دست کم در سه دیدار اخیری که طارمی ۹۰ دقیقه بازی نکرده، رخ داده، این است که او نه به عنوان مهاجم هدف یا مهاجم نوک بلکه به عنوان مهاجم دوم در ترکیب این تیم به میدان رفته است. نگاه بدبینانه به این موضوع می‌تواند خروج احتمالی طارمی از برنامه‌های هجومی کونسیسائو به عنوان مهاجم اصلی باشد. نکته درخور این که این موضوع فقط مربوط به بازی‌های اخیر پورتو و برگرفته از آمار بازی و پست طارمی در زمین مسابقه است. این که واقعا برنامه‌های سرمربی پورتو برای خط حمله تیمش تغییر کرده یا این که قرار است طارمی بهترین مهاجم تیمش را کمتر مورد استفاده قرار دهد، موضوعی است که هفته‌های آتی می‌توان با دقت و وسواس بیشتری درباره آن اظهار نظر کرد.»